Een kunstcriticus is De wetenschap van kunst. Beroep kunst

Een kunstcriticus is een echte kenner van zijn vak, het kunstwerk. Hij kan het werk van de ongeëvenaarde Monet gemakkelijk onderscheiden van het werk van een professionele Manet. Hij kent alle subtiliteiten van de richtingen waarin kunstenaars, muzikanten, beeldhouwers en kunstenaars werken. Maar het bezit van encyclopedische kennis op creatief gebied geeft nog niet de titel van geëerde en erkende kunstcriticus. Hier moet je de techniek van visuele waarneming en manieren beheersen en een onuitblusbare dorst hebben om de meesterwerken van de wereldkunst met eigen ogen te zien, luisteren en aanschouwen.

Geschiedenis van het voorval

Kunstkritiek (-kennis) is een wetenschap die in de oudheid is ontstaan. We kunnen dit beoordelen door verhandelingen van Aristoteles, Plato of Socrates, die vóór onze jaartelling leefden. Kunst was in die tijd geen zelfstandige doctrine, maar had eerder een cognitief karakter, was onderdeel van de filosofie en religie van die tijd.

De kunstwetenschap van kunst bereikte zijn bloeitijd in de tijd van Cicero (I eeuw voor Christus) en het begin van onze jaartelling werd gekenmerkt door de artistieke werken van Azië. In de middeleeuwen werd de kunstwereld onderdeel van de theologische conclusies van Augustinus en Thomas van Aquino. Maar de speciale en belangrijkste tijd in de vorming van kunstwetenschap was de Renaissance (Leonardo da Vinci, Michelangelo, Sandro Botticelli), toen echte meesterwerken werden gecreëerd, die nu de belangrijkste illustratieve voorbeelden zijn voor kenners van hoge kunst.

In de achttiende eeuw krijgt kunstkritiek vorm in een onafhankelijke discipline, waarvan de voorvader een Duitse historicus is, een liefhebber van de oudheid - Johann Winkelmann. Tegelijkertijd verschenen de eerste experts op het gebied van wereldcreaties. En al als een beroep begon kunst vorm te krijgen aan het begin van de XIX-XX eeuw. Tegenwoordig kan iedereen deze specialiteit leren, omdat de instellingen die toekomstige kenners van wereldmeesterwerken en zeldzaamheden opleiden, over de hele wereld zijn gevestigd. Het is natuurlijk beter om universiteiten te kiezen die in de buurt zijn van uitstekende werken, bijvoorbeeld in Europa of Rusland.

Zulk werk is een kunstcriticus

Het beroep is op een eigen manier uniek, interessant en informatief. Ze is gefascineerd door het feit dat het verschillende gebieden beslaat waarin een toekomstige specialist zichzelf kan realiseren. Maar twee domineren: een kunsttheoreticus en een kunsthistoricus. De activiteit van de eerste is voornamelijk gericht op de studie en studie van de kunstwereld: de problemen, patronen, specifieke kenmerken van de ontwikkeling van typen, genres en relaties met de samenleving als geheel. De tweede richting is veelzijdiger en omvat gebieden zoals:

• studie van collecties;
• systematisering van werken van verschillende meesters, scholen en trends;
• het waarborgen van de veiligheid van museumexposities, het samenstellen van kaarten voor hen;
• een conclusie te geven over de noodzaak van restauratie van een bepaald werk;
• het auteurschap van het controversiële werk, de authenticiteit van het ding, de waarde ervan;
• ontdekking van nieuwe namen op het gebied van kunst;
• deelname aan archeologische expedities;
• het organiseren van excursies, lezingen, keuzevakken;
• publicatie van wetenschappelijke en populair-wetenschappelijke brochures, collecties, gidsen die kunstmusea en galerijen uitgeven;
• recensies en artikelen met een objectieve beoordeling, kritiek, analyse, die actuele kwesties van de kunstwetenschap beïnvloeden;
• organisatie van exposities, tentoonstellingen (ook internationaal).

Werkterrein

Een kunstcriticus is niet alleen een vak. Dit is een bepaalde manier van denken, een speciale houding, leven. Dit is talent! En je kunt het toepassen op totaal verschillende gebieden van het menselijk leven. U kunt uw kennis gebruiken tijdens het werken in een kunstgalerie, musea, bij individuele tentoonstellingen of sightseeing-evenementen, eventueel bij het bezoeken ervan. Ook zullen de vaardigheden van een kunstcriticus nuttig zijn bij redactiewerk, bijvoorbeeld in een grote uitgeverij. Bovendien kan een specialist met dit profiel zijn leven wijden aan onderzoekswerk of terechtkomen in de antiekhandel. Ook zal hij zich als leraar en kunstcriticus realiseren.

Eigenschappen van een kunstcriticus

Bij het kiezen van een bepaald beroep, richten we ons allereerst op onze persoonlijke kwaliteiten. Degenen met een analytische mentaliteit en een verlangen naar exacte wetenschappen zullen er hoogstwaarschijnlijk niet in slagen het vak van een kunstcriticus te beheersen. Welke kwaliteiten moet een persoon die de kunstwereld kent, bezitten?

Als we het over capaciteiten hebben, dan moet hij artistieke smaak, fantasierijk denken, zintuiglijke herinnering hebben ontwikkeld. Hij moet subtiel voelen, intuïtief denken, begrijpen, uiterst attent, onpartijdig en objectief zijn in zijn oordelen, kritiek, in staat zijn om geïnteresseerd te zijn en altijd in het midden van de dingen te staan, vooral met betrekking tot de wereld van meesterwerken en antiek.

Van persoonlijke kwaliteiten onderscheidt men zelfdiscipline, nauwkeurigheid, tact, doorzettingsvermogen, gezelligheid en natuurlijk het verlangen naar zelfontwikkeling.

Hard aan het werk … zonder oefening

Elk werk omvat een aantal basiskennis, vaardigheden. En onze taak is om ze te beheersen tot het niveau van een echte professional in hun vakgebied. Een kunstcriticus is dus een persoon die verplicht is om een ​​grote hoeveelheid informatie (namen, titels, termen, data) uit het hoofd te leren; schrijf artikelen, handleidingen, essays, recensies over specifieke onderwerpen; bepalen uit de passage van het werk aan wie en tot welke periode het behoort. Daarom is het werk van een expert op het gebied van kunst onmogelijk zonder oefening. Zijn taken omvatten verplichte bezoeken aan galerijen, tentoonstellingen, exposities, evenals directe deelname aan hun voorbereiding en organisatie om onschatbare ervaring op te doen.

Daarnaast is het belangrijk om je theoretische kennis te combineren met praktische toepassing. Als je een recensie of wetenschappelijk werk gaat schrijven over een geweldige creatie, moet je proberen het met eigen ogen te zien. Voor degenen die een expert gaan worden die gespecialiseerd is in een bepaald gebied (zeldzame dingen, een bepaald tijdperk, stijl, richting), is deze manier van werken vooral relevant. Hiermee kunt u al uw professionaliteit zo nauwkeurig mogelijk laten zien.

Beroemde kunstcritici

Een kunstcriticus is geen vak, dit is een hoge rang! Wat een man trots draagt, en verdient dankzij een subtiele perceptie van de wereld, academische kennis en een onuitputtelijke liefde voor kunst. Er zijn maar weinig van zulke echte experts in hun vakgebied, maar onder hen zijn onze landgenoten. Bijvoorbeeld Anatoly Vasilievich Lunacharsky - een publieke figuur, kunstcriticus, literair criticus, toneelschrijver, vertaler. Sergei Pavlovich Diaghilev (1872-1929) - theaterfiguur, kunstcriticus, propagandist van Russische kunst in het buitenland.

Ze wijdden hun leven aan een doel dat hen niet alleen fascineerde, maar ook inspireerde om te herkennen, creëren en creëren. Ga mee met de tijd, maar begrijp duidelijk hoe belangrijk het is om het culturele erfgoed van het verleden te waarderen en te behouden.