Wat doet een pediatrische endocrinoloog?

Een kinderendocrinoloog is een vrij zeldzaam beroep. In veel medische centra wordt zo'n positie niet eens voorzien. Dit is niet helemaal juist, aangezien de groei en ontwikkeling van het lichaam van het kind grotendeels afhangt van het werk van de klieren van de externe en vooral interne secretie. In het geval dat alle afwijkingen vroeg genoeg worden ontdekt, wordt het mogelijk om een ​​rationele behandeling uit te voeren en het endocriene systeem volledig te stabiliseren. Als een volledig herstel van de functionele mogelijkheden van de klieren niet haalbaar is, zal de pediatrische endocrinoloog vervangingstherapie voorschrijven precies in het volume waarin dit voor een bepaald kind nodig is.

Endocrinologische ziekten bij kinderen worden de laatste tijd steeds vaker gevonden. Velen van hen gaan echter onmerkbaar naar buiten. Dit draagt ​​bij aan de verergering van het pathologische proces en de vrij late detectie van endocriene ziekten.

Een van de meest voorkomende ziekten van dit profiel bij kinderen is diabetes. Het is vermeldenswaard dat veel mensen onder de 30 jaar vatbaar zijn voor type I-infectie van deze ernstige en gevaarlijke ziekte. Het is voor een kind niet zo eenvoudig om de eerste symptomen te identificeren. Ouders moeten erop letten of hun kind te vaak 'op kleine schaal' naar het toilet gaat. Bovendien hebben kinderen met diabetes mellitus type I vaak dorst en vallen snel af, ondanks het feit dat hun eetlust uitstekend is.

Als er zelfs maar een klein vermoeden bestaat van het optreden van een dergelijke ernstige ziekte, is het noodzakelijk dat het kind wordt onderzocht door een kinderendocrinoloog. Hij zal een bloedtest voor suiker afnemen, een glycemisch profiel voorschrijven (bloedafname met een frequentie van 3 uur om dagelijkse fluctuaties in de bloedsuikerspiegel te bepalen) en vervolgens de dosis insuline bepalen die nodig is om diabetes type I te compenseren, als deze ziekte wordt ontdekt.

Pathologie geassocieerd met de schildklier komt ook veel voor bij kinderen. De belangrijkste ziekten veroorzaakt door het niet goed functioneren van dit orgaan zijn hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie. De eerste vorm van pathologie komt vaker voor. De belangrijkste oorzaak van deze ziekte is een verminderde productie van thyroxine door schildkliercellen. Een vergelijkbare aandoening kan worden waargenomen bij schade aan dit orgaan of kan het gevolg zijn van het verwijderen van een deel ervan. Kinderen met deze ziekte hebben een verhoogd gewicht, verminderde eetlust, hun oogballen kunnen er verzonken uitzien, de reactie van een dergelijk kind wordt meestal geremd. Wat betreft hyperthyreoïdie, deze pathologie is een toename van de schildklierproductie door schildkliercellen. Een vergelijkbare pathologie manifesteert zich door een afname van het lichaamsgewicht, verhoogde eetlust, zweten, oogbollen die naar voren zijn gevorderd. Zo'n kind is vaak prikkelbaar. Bij de behandeling van hypo- en hyperthyreoïdie selecteert de kinderendocrinoloog telkens afzonderlijk. Meestal bestaat het uit de benoeming van een thyroxine-vervangende therapie (voor hypothyreoïdie) of thyreostatine (voor hyperthyreoïdie). In het geval van een toename van de productie van thyroxine door schildkliercellen, is het soms nodig om een ​​chirurgische ingreep te doen. Bovendien zal een dergelijke operatie niet meer worden uitgevoerd door een gewone endocrinoloog. Wie dit heel goed gaat doen, is een endocrinoloog.

Tijdens het onderzoek kan een pediatrische endocrinoloog andere ziekten identificeren: hypofyse-dwerggroei, gigantisme en andere, maar ze zijn vrij zeldzaam.