Is continue ervaring vandaag relevant?

Werkervaring is een periode van arbeid en andere bij wet vastgestelde nuttige activiteiten, die bepaalde juridische gevolgen heeft. Wat is inbegrepen in de anciënniteit hangt af van wat met dit concept wordt bedoeld. Er zijn verschillende interpretaties van deze term, waaronder:

- Verzekeringservaring. Er wordt rekening mee gehouden op basis van hoeveel een persoon onder arbeidsovereenkomsten werkte, als individuele ondernemer, in het leger of in overheidsdienst was. Tegelijkertijd moesten werkgevers bijdragen aan het pensioenfonds aftrekken. Er wordt rekening mee gehouden bij de toekenning van een ouderdomspensioen (momenteel is 5 jaar werk voldoende), de berekening van de verlofvergoedingen, de WW-uitkering en de kinderopvang. Daarom is het onder de omstandigheden van de moderne markt belangrijk om een ​​“wit”, correct uitgevoerd salaris te ontvangen.

- Totale diensttijd, inclusief arbeidsactiviteit, ongeacht eventuele wettelijk toegestane pauzes. Deze laatste kunnen bestaan ​​uit militaire dienst, invaliditeit door letsel of ziekte (groep 1.2), de zorg voor een gehandicapte van de eerste groep of de zorg voor een kind na het bereiken van de laatste 3 jaar. Om het recht op pensionering te verkrijgen, is het noodzakelijk dat de totale diensttijd voor vrouwen 20 jaar is, en voor mannen - 25 jaar.

- Speciale werkervaring - opgedaan tijdens het werken onder bepaalde omstandigheden, inclusief voor gevaarlijke industrieën, regio's in het Verre Noorden en bepaalde specialiteiten.

- Continue werkervaring is een reeks gewerkte uren die alleen strikt gedefinieerde tijdsintervallen tussen het verlaten van de ene baan en het werken bij een andere toelaat. Als een werknemer bijvoorbeeld zonder goede reden uit eigen vrije wil ontslag heeft genomen, wordt de continuïteit van de ervaring gedurende drie weken gehandhaafd voordat hij in een andere baan terechtkomt. Bij de overgang van de ene baan naar de andere blijft de continue ervaring behouden als er niet meer dan een maand is verstreken. Als een werknemer heeft opgehouden met werken in het genoemde gebied in het hoge noorden, of is verhuisd uit landen waarmee de Russische Federatie overeenkomsten heeft gesloten over het verstrekken van personeel na ontslag bij bepaalde ondernemingen, kan hij binnen 2 maanden nieuwe arbeidsverhoudingen opbouwen zonder gevolgen voor de ervaring.

Om ervoor te zorgen dat de pauze tussen het oude en het nieuwe werk 3 maanden kan zijn en de werknemer geen continue ervaring verliest, moet hij tot de volgende categorieën behoren:

- een persoon die zijn baan heeft verloren in verband met de reorganisatie of vermindering van het aantal werknemers;

- een werknemer die bij beëindiging van de tijdelijke arbeidsongeschiktheid is ontslagen uit een eerdere werkplek;

- Een werknemer die wegens arbeidsongeschiktheid is ontslagen. In dit geval wordt een periode van drie maanden gerekend vanaf de datum van herstel;

- de werknemer is een persoon die niet beantwoordt aan zijn functie of om gezondheidsredenen geen werk kan verrichten en daarom is ontslagen;

- de persoon is een leerkracht basisonderwijs die is vrijgesteld van lesgeven vanwege de vermindering van het aantal leerlingen, enz.

Voortdurende ervaring wordt voor onbepaalde tijd behouden bij beëindiging van het contract met zwangere vrouwen en kinderen met kinderen onder de 14 jaar (kinderen met een handicap onder de 16 jaar), als de dames een nieuwe arbeidsrelatie formaliseren voordat de kinderen de bovengenoemde jaren bereiken. Ook is de beëindigingsperiode niet vastgesteld voor degenen die zelfstandig stoppen bij het overplaatsen van een van de echtgenoten naar een ander district om te werken en bij beëindiging van het dienstverband wegens pensionering (uit eigen vrije wil).

Doorlopende ervaring was relevant tot 2007, zoals op dat moment hing de hoogte van de ziekteverlofbetalingen van hem af. Tegenwoordig hangt het bedrag van deze voordelen af ​​van de diensttijd, d.w.z. uit periodes waarin de werkgever premies heeft opgebouwd.