Er is zo'n beroep - het vaderland verdedigen! Russische officieren zijn de trots en glorie van ons leger en, natuurlijk, Rusland. Deze mensen waren te allen tijde waakzaam voor de belangen van hun eigen land en altijd beschermden ze, ondanks voortdurende ontberingen en ongemakken, hun inwoners met hun borsten. Daarom is een officier niet eens een beroep, maar een roeping. En ze dienen in het Russische leger, niet om te werken. Het leven van officieren en hun families kan niet wolkenloos en gemakkelijk worden genoemd. Maar ondanks alles gaven ze een voorbeeld van toewijding en eer.
Russische officieren. Geschiedenis van vorming
Ze verschenen in het Russische leger dankzij de militaire hervorming van de 17e eeuw. Dit waren voornamelijk uitsluitend ingehuurde buitenlanders. Maar na verloop van tijd begon Peter I het hele hoogste personeelskorps van Russische edelen te vormen. Degenen die het moederland dienden, hadden de hoogste en meest prestigieuze status in de samenleving. En het was niet voor niets dat Rusland in die tijd zijn eigen grenzen aanzienlijk uitbreidde.
Na verloop van tijd en de verandering van talloze koningen, werden de helden die ons vaderland verdedigden steeds armer. Ze waren bijna volledig zelfvoorzienend en werden gedwongen enorme schulden en verliezen op te lopen. Desalniettemin was hun geest sterk en dienden ze regelmatig het Vaderland, om vele oorlogen en conflicten te doorstaan.
De eer van de officier was en is vooral: macht, geld, liefde en leven. Ter ere van haar werden legendes gecomponeerd, liedjes gezongen en er werden veel films gemaakt. En zelfs vandaag is het niet alleen een lege zin - het is een levensstijl.
Code van Officier Honor
Er werd veel gepraat over een speciale ongeschreven code van regels en plichten die door alle militairen met gelederen zou moeten worden gevolgd. Alle verhalen over de verdedigers van het moederland zijn doordrenkt met deze wetten. Maar in wezen zijn dit algemene concepten en vermoedens. De erecode werd tijdens de Russisch-Japanse oorlog volledig gevormd. Hier zijn enkele regels die worden nageleefd door degenen die vandaag dienen:
- Beloof het niet als u niet zeker weet of u deze belofte kunt nakomen.
- Je moet eenvoudig en waardig blijven.
- Wees niet te eerlijk. Taal is een echte vijand.
- Je kunt het niet krijgen. Dit brengt alleen de echte officier in gevaar.
- Vermijd monetaire relaties met je naaste kameraden.
- Autoriteit wordt verkregen door service en kennis van zaken.
- Ondergeschikten moeten respecteren, niet bang zijn.
- Je kunt een gemist moment niet teruggeven. Daarom is actie de beste oplossing.
- Beter denken dan veel weten.
Dit zijn de belangrijkste elementen van de erecode van de officier, waardoor het leger zelfs vandaag de dag wordt gewaardeerd en vereerd. Door aan deze vereisten te voldoen, wordt elk van hen hoger dan de omstandigheden en de tijd.
Mythes en realiteit over Russische officieren
Tijdens de periode van de Grote Socialistische Oktoberrevolutie waren er veel geruchten en speculaties over de edelen, het tsaristische leger en andere pilaren van het imperialisme. De meeste van deze 'feiten' waren simpele antipropaganda. Maar er ontstonden ook veel overduidelijke overdrijvingen, gecreëerd door aanhangers van Nicholas II. Onder hen zijn de meest opvallende:
- Alle officieren van Rusland (rijk) zijn edelen en landeigenaren, badend in luxe en rijkdom. - In de regel kwamen ze echt uit adellijke families. Maar de meeste waren verarmd.
- De officieren hadden hun eigen land en een behoorlijk salaris. - Volgens de verhalen van veel tijdgenoten hebben zowel de hogere als de jongere leden van het onoverwinnelijke tsaristische leger een bijzonder ellendig bestaan opgeroepen.
- Elk militair leger zou staatsgeheimen kunnen uitdelen in een café, voor nog een shot wodka. - Een onderscheidend kenmerk van de officieren van die tijd was zelfopoffering, eer en moreel. Daarom kon verraad of wanorde zelfs in gedachten niet worden toegestaan.
Tijdens de revolutie had het leiderschap van het tsaristische leger veel uitstekende officieren die persoonlijk verschillende oorlogen hebben meegemaakt. Het was echt de 'elite' van de Russische troepen. En de zinsnede is vooral op hen van toepassing: "Er is zo'n beroep - om het vaderland te verdedigen."
Het systeem van militaire rangen en rangen
Ze bepalen de positie van het leger ten opzichte van elkaar. Bovendien geeft de titel zowel de referentietermen als de mensenrechten aan. Voor het eerst werd het wetgevende systeem van rangen in 1647 vastgesteld. Peter I in de "Table of Ranks" consolideerde alle militaire rangen in één enkel document.
Na de bloedige en vernietigende Oktoberrevolutie werden al deze rangen eenvoudigweg afgeschaft. Ze onderscheiden het leger uitsluitend door hun posten (commandant, chef, enz.). Deze posten werden geleidelijk afgerond.
De oorlogsperiode heeft ook zijn eigen aanpassingen aan het militaire handvest aangebracht. Er werden speciale rangen en emblemen geïntroduceerd. En de verdedigers van het moederland, de revolutionaire Rode Marine en het Rode Leger, werden volledig afgeschaft.
In 1994 werd het algemene systeem van militaire rangen van Rusland aanzienlijk bijgewerkt. Nu kan de generaal van het leger alleen de leider van de strijdkrachten zijn. Bovendien variëren de rangen per type: marine en land.
Basisprincipes en dogma's van militaire en patriottische opvoeding van het leger
Officieren zijn mensen die bevelen geven en soms vele duizenden mensen bevelen. Ze kunnen zich niet laten leiden door simpele emoties, ongeschoold en bijziend zijn. Zelfontwikkeling en verbetering van Russische officieren is een van de belangrijkste taken bij het trainen van een militaire academie. Zelfs Dragomirov, de waarnemend generaal en schrijver, bracht dergelijke opvattingen over onderwijs naar voren:
- Verdedigers van het thuisland moeten gedisciplineerd zijn en onvoorwaardelijk bevelen gehoorzamen.
- Onderwijs moet hoger zijn dan onderwijs.
- Ga van privé naar algemeen. Je moet geleidelijk iets leren en vervolgens alle onderdelen met elkaar verbinden.
- Training moet duidelijker worden gegeven, met behulp van concrete en begrijpelijke voorbeelden.
Tegelijkertijd moeten Russische officieren die afstuderen aan een militaire instelling de volgende eigenschappen bezitten:
- Toewijding aan het moederland.
- Besluitvaardigheid, moed en het vermogen om standvastig en zachtmoedig alle klappen van een moeilijk lot te doorstaan.
- Wederzijdse bijstand.
Vaak werden deze gedrags- en karakterprincipes van een echte officier niet geaccepteerd, en soms zelfs afgewezen door de militaire leiding. Maar na vele jaren blijven ze relevant.
De beste militaire instellingen die officieren hebben opgeleid
Tegenwoordig weet iedereen dat er zo'n beroep is - om het thuisland te verdedigen. Maar waar wordt dit moeilijke vak geleerd? En wat was en is het trainingssysteem voor militairen in Rusland?
Tijdens het bewind van de Romanovs werden toekomstige officieren opgeleid in dergelijke onderwijsinstellingen:
- Militaire academies. Dit zijn de hoogste instellingen in het tsaristische Rusland - een soort universiteiten. Dan waren er maar liefst zes. De hoogste commandostaf bereidde zich hier voor en het was bijna onmogelijk om hier te komen.
- Middelgrote militaire instellingen. Dit zijn voornamelijk scholen en keizerlijke scholen. Hier werden jongeren gerekruteerd die nog niet waren afgestudeerd. De training duurde 3 jaar.
- Cadet en Page Corps. Het was een soort militaire school, die studenten voorbereidde op toelating tot militaire scholen. Maar slechts 10% van de afgestudeerden arriveerde.
Als we het hebben over het moderne Rusland, zijn de meest bekende nu die militaire scholen die het zelfs na de revolutie en de Tweede Wereldoorlog hebben overleefd. Ze geven hun historische tradities door aan toekomstige officieren van het Russische leger. Deze omvatten: militaire academies van land- en raketkrachten, militaire ruimteacademies en militaire instituten, Suvorov- en Nakhimov-scholen, cadettencorps, enz.
Wie zijn junkers?
Deze rang werd tot 1917 toegekend aan Russische officieren. Het heeft Germaanse wortels. Het duidde een jonge heer of meester aan. In Rusland werd het aanvankelijk toegewezen aan kandidaten voor de eerste rang van eerste officier. Daarna begonnen ze alle studenten van Russische militaire onderwijsinstellingen te bellen. Afhankelijk van het type infanterie waren er ook waaierkadetten, bajonetkadetten en standaardkadetten.
Ze leerden militaire kunst vanaf hun jeugd, vanaf 1851 begonnen ze de nieuw aangekomen vrijwilligers met hoger onderwijs te bellen, en later studenten van de onderwijsinstellingen van de marine, cadetten bij de marine. Dergelijke officieren hadden in de regel een hogere status dan dezelfde infanterie en behoorden tot de categorie onderofficieren.
strategie en tactiek. Deze jongens wisten niet van horen zeggen wat het betekent om hun vaderland te verdedigen. Eer en waardigheid werd hem geleerd vanaf de eerste cursussen van militaire scholen. En ze droegen hun hele leven liefde voor Rusland en vele oorlogen en conflicten.
Deze titel werd toegekend aan veel diplomaten en ambtenaren. Een van de beroemdste junk-camera's was dezelfde Alexander Pushkin. Hij ontving deze titel in 1833 van de vorst zelf.
Officieren - Helden van het Russische rijk
Deze namen zijn waarschijnlijk bekend bij elke moderne student. Ze gingen door de geschiedenis en zullen er voor altijd in blijven als commandanten, strategen en helden die ons thuisland verdedigden. Hun namen werden gezongen door zowel tijdgenoten als nakomelingen:
- Suvorov. De legendarische commandant Alexander Vasilievich staat niet alleen bekend om zijn fenomenale strategische en tactische vaardigheden. Dit is een voorbeeld van felle zelfdiscipline en zelfverbetering.
- Kutuzov. Hij werd niet alleen gewaardeerd om zijn militaire capaciteiten, maar ook om zijn opgewekte karakter. Van kinds af aan was Mikhail Illarionovich ijverig in zijn studies en hield hij van talen en geschiedenis. Hij zorgde altijd voor de bevolking en Russische soldaten.
- Ushakov. Admiraal Fedor Fedorovich staat bekend om de oprichting van de Zwarte Zee-marine, de ontwikkeling van nieuwe maritieme tactieken en de winnaar van bijna 40 veldslagen.
De geschiedenis kent veel Russische officieren die met zweet en bloed hun rang verdienen. Ze zullen voor altijd een voorbeeld worden voor toekomstige militaire jongens.
Helden van de Grote Patriottische Oorlog en Rusland
De Grote Vaderlandse Oorlog staat nog vers in het geheugen van het nageslacht. Alle gruweldaden die op Russische bodem zijn begaan, hangen alleen samen met de moed en onverschrokkenheid van Russische soldaten en officieren. Zij waren het, en niet de mensen in het Kremlin, die hun thuisland verdedigden ten koste van vele miljoenen van hun eigen leven.
Veel van deze helden verdienden de titel en leerden wat de eer van de officier al was in de vleesmolen van de oorlog. Niettemin waren ze de toegewezen regalia waardig. Dit is majoor Ivan Vorobyov, een inwoner van boeren en vervolgens de legendarische piloot, en Bondarenko Mikhail Zakharovich - commandant van een militair luchteskader, luitenant-generaal Vladimir Alekseenko en vele anderen. We mogen de grote militaire marshals niet vergeten, zoals George Zhukov, Semyon Budyonny, Konstantin Rokossovsky, Alexander Vasilevsky en vele anderen. Ze werden allemaal de sleutel tot de Grote Overwinning.
Na de val van de USSR ging er niet veel tijd voorbij, maar in deze korte tijd waren er veel militaire conflicten en operaties. Ze bewezen dat er in het land nog steeds mensen waren voor wie er nog zoveel werk was, om het thuisland te verdedigen. Ze kregen de grote titel Heroes of Russia. Onder hen: Sulambek Oskanov, Valery Olovarenko, Sergey Arefiev, etc.
Het beste werkt over Russische officieren
Het Russische leger is de verdedigers en trots van het land. Geen wonder dat er veel liedjes, gedichten, ballads over zijn gecomponeerd, er zijn een groot aantal films en cartoons opgenomen.
Als we het hebben over muziek en poëzie, zijn de meest bekende de compositie "Lord officers", "Ataman", "Officers of Russia", verzen "One officer", "Officers", "Er is zo'n beroep, om het thuisland te verdedigen", enz. Achmatov, Gumilev, Tsvetaeva en vele anderen wijdden hun werken aan hen.
Maar ik herinner me vooral de films: de legendarische 'Officers' met Yumatov, 'Admiral' met Khabensky, 'When the Cossacks cry' Sholokhov, 'The White Sun of the Desert' en vele andere Sovjet- en hedendaagse films en series.
Deze werken helpen om de heldendaden van Russische officieren niet te vergeten en bevorderen een gevoel van patriottisme en trots op het land.
