De fokker is een oud beroep, wiens wortels hebben geleid tot het begin van de landbouw en veeteelt. Dankzij dit ongewone vaartuig zagen duizenden nieuwe diersoorten en nog meer planten het levenslicht. En hoewel de eerste fokkers weinig begrepen in biologie en genetica, creëerden hun werk een solide basis voor de oorsprong van een hele wetenschap.
Laten we dus eens kijken wie de fokker is: is het een beroep of misschien een roeping? Hoe relevant is het in de moderne realiteit? En welke valkuilen kan iemand verwachten die besluit deze moeilijke taak onder de knie te krijgen?
Wie is een fokker?
Russische fokkers zijn in principe, net als buitenlandse specialisten, in de eerste plaats wetenschappers. Hun belangrijkste doel is het verbeteren van verschillende soorten levende organismen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld nieuwer, resistenter worden tegen ziekten, aardappelsoorten of aubergines.
Men mag er echter niet van uitgaan dat veredelaars zich alleen met planten bezighouden. Hun reikwijdte is veel breder en diverser. Dus kruisen ze verschillende soorten dieren om nieuwe rassen te fokken. Fokkers werken ook met bacteriën en virussen, dat klopt, dergelijke onderzoeken zijn veel gecompliceerder en gevaarlijker.
Waarom zijn er fokkers nodig?
Waarschijnlijk zou het moeten beginnen met het feit dat zonder deze specialisten de wereld compleet anders zou zijn dan we vroeger zagen. Het was dankzij hen dat er veel soorten fruitbomen en andere gewassen verschenen, ze fokten nieuwe rassen van huisdieren. Trouwens, als eerder het verschijnen van een nieuwe soort eerder een ongeluk was dan het resultaat van menselijke inspanningen, is alles tegenwoordig compleet anders.
Nu is de fokker een gekwalificeerde specialist die wonderen kan verrichten. Alleen al in het afgelopen decennium hebben ze meer dan 1000 soorten tarwe en ongeveer 100 soorten zoete peren gefokt. Voortaan kunnen deze planten en bomen even goed worden gekweekt in zowel droge als vochtige klimaten.
Hoe fokker worden?
Fokker - een beroep dat speciaal onderwijs vereist. Je kunt het krijgen door naar een van de landbouwuniversiteiten van het land te gaan. Eerlijk gezegd is het vermeldenswaard dat dit beroep moeilijk te beheersen is.
Gedurende de hele studieperiode zullen studenten alle aspecten van de ontwikkeling van levende wezens zorgvuldig moeten bestuderen. Daarom moet je je kennis verdiepen in disciplines als biologie, scheikunde en genetica.
Belangrijk zijn de interne kwaliteiten van de toekomstige specialist. Om te slagen in zijn werk, moet de fokker in staat zijn "in de toekomst te kijken", om te anticiperen op de specifieke resultaten van zijn activiteiten. Hij moet ook een analytische mentaliteit hebben om gemakkelijk genetische berekeningen en modulaties uit te voeren. Nou, fragment, waar zou je zijn zonder haar. Soms moet een fokker de bitterheid van duizend mislukkingen ervaren voordat een goed resultaat de vreugde brengt van een langverwachte overwinning.
Waar een baan zoeken?
De ideale werkplek voor de fokker is een onderzoekscentrum. Hier kan hij zijn volledige potentieel in onderzoek en experimenten onthullen. Het is waar dat het probleem is dat niet elke stad in staat is om de aanwezigheid van zo'n instelling op te scheppen.
Ook bij verschillende agrarische bedrijven is vraag naar fokkers. Bijvoorbeeld op particuliere boerderijen, couveuses, tarwevelden enzovoort. Laat wereldfaam hier niet verdienen, maar u zult ook geen honger lijden.
Voors en tegens van het beroep
Om te beginnen is de fokker een zeer smalle richting. Dit leidt ertoe dat het voor specialisten vrij moeilijk is om een baan te vinden, zeker niet volgens hun directe profiel. Het komt ook voor dat een ervaren fokker op zoek moet gaan naar een waardige plek weg van huis.
Wat betreft de pluspunten, hier moet allereerst rekening worden gehouden met de trots en vreugde die wetenschappers ervaren tijdens ontdekkingen. Verlies een goed salaris niet uit het oog met minimale fysieke inspanning.
